życie człowieka jest strasznie płynne... Zaczyna się jakby mały strumyk wydobywający się spod ziemi... Chociaż nie każdemu uda się dopłynąć do powierzchni... zaczyna powolutku toczyć się przez kamienie... I już tutaj życie każdego się różni... jedni płyną gładkim piaszczystym korytkiem inni skręcają i wiją się między kamieniami inni z trudem przebijają się przez gęste poszycie. Jedni płyną w pełnym słońcu inni w cieniu, niewidoczni. I nadal nie wiadomo jak skończy każdy tych strumieni. Powoli nowe doświadczenia jak mniejsze i większe dopływy zaczynają nas zasilać i powiększać. Szybciej lub wolniej, ale wciąż i niezależnie od naszej woli. Życie tak jak bieg wody ciągle przyspiesza, dla każdego jest coraz szybsze i trudniejsze. I mimo że każdy mówi że już nie nadążą, to jakoś daje radę bo musi. Nie ma innego wyjścia i tak jak woda przeciska się przez ułożoną z kamieni i gałęzi przeciwności losu tamę tak każdy z nas pokonuje przeszkody. zawsze da się znaleźć jakąś szczelinę, albo ją zrobić, opłynąć tamę bokiem, albo po prostu górą. I życie niepowstrzymanie toczy się dalej. Czasem płyniemy w pobliżu innych rzek, słysząc ich szum i radośnie pluskając, czasem znajdujemy tę właściwą i łączymy z nią nasze wody, związując się na całe życie... Czasem nasza woda pozostaje czysta i krystaliczna, a czasem zmienia się w ściek... I nigdy nie wiemy co nas spotka dalej, ciągle jesteśmy tylko świadomi upływającego czasu... Bo nie da się dwa razy wejść do tej samej rzeki. Człowiek nawet jeśli tego nie widać ciągle się zmienia. Rzeka naszego życia zakręca i zmienia otoczenie, czasem płynie burzliwie a czasem spokojnie. Czasem jest nieszkodliwa dla innych a czasem zalewa pola i obrywa brzeg. I nigdy nie wiadomo co czeka za kolejnym zakrętem, jak będzie duży i co przyniesie. Czy zmianę na lepsze? Czy ładną pogodę? Czy zbliży nas do innych, czy oddali? Nigdy nie wiadomo z której strony może pojawić się coś nowego nowy dopływ i jaki on będzie... Czy zasili naszą wodę i uczyni ją piękniejszą, silniejszą? Czy przyniesie brud i chemikalia? Dlatego zawsze trzeba mieć oczy szeroko otwarte i poszukiwać możliwości rozwoju i dobrych dopływów, a omijać ścieki... Jakkolwiek by nie szumiały... Płyniemy i nie wiemy co nas czeka, możemy mieć tylko nadzieję. I co najważniejsze - nigdy nie wiem, który zakręt będzie tym ostatnim, za którym nie będzie już nic, tylko otwarta pusta przestrzeń morza... I pustka i cisza...
"Idę tam, gdzie przestrzeń błękitów..." - Tego biegu nie da się odwrócić. Ale do moża można wpaść jako kryształowa, piękna majestatu rzeka, żywa i głośna, płynąca pewnie i niosąca z sobą tysiące ryb... A można wpaść jako niosąca śmierć powódź zła i samotności...
"A dobra przyboczna jest jak glon..." - bez komentarzy... :D
Chciałam powiedzieć że bardzo bardzo, gorąco i oficjalnie gratuluję myszowi wszystkich trzech rzeczy. I że mi przykro że te dwie sie nie udały ale głowa do góry w końcu damy rade! Wystarczy tylko sięgać do ideału, bez strachu że spadniesz...
I ciesze sie że Marta już te testy napisała i trzymam kciuki za wyniki :*
Hehe... Dawno mnie tu nie było... Wiem, wiem przepraszam! A to wszystko jak już powiedziałam przez ten głupi termometr i całą resztę :D Bo kurcze jak już człowieka dopadnie to wszystko na raz tak więc byłam chora na cztery różne rzeczy na raz :D Ale już wyzdrowiałam i już byłam w szkole i już sie widziałam z Martą i na kursie byłam i w banku i na rynku i jutro jadę pomagać nawet nie wiem komu i spotykać sie z niewiadomo z kim na rynku... Zakręcone czasy.
I chciałam tylko powiedzieć że dieta i przymusowa głodówka powodują straszliwą ochotę na coś niezdrowego a zarazem pysznego, patrz: mac donald! :D :P
Kocham cię skarbie kocham kocham kocham! Kuruj sie myszko szybko! I do jutra!
łaaaa!... Prosze nich mi ktoś znajdzie hula timona po francusku, lulilaj też po francusku i in the jungle po polsku! Muszę mieć te piosenki! Albo chociaż tytuły... Prosze prosze prosze...
Dziś było w sumie fajnie... Zobaczyłam się z dawno nie widzianymi osobami z harcerstwa i wogóle. I mam nowego nauczyciela od angielskiego który nareszcie jest miły! I dobrze mi poszła matematyka i udało mi się zuchówkę i łazienkę posprzątać... No. I to tyle...
A teraz ide spać bo mi się już oczka zamykają... Dobranoc!
Ech... trudno jest policzyć punktację, ale dzisiaj przegrałam więc chyba 1:1. Niby rano wstałam, ale za to zaraz po powrocie do domu poszłam spać i spałam aż do 8.00 kiedy przyszłam mnie wyciągnąć z łóżka mama... To jest jakaś porażka! Nie wiem co z tym zrobić... I udało mi się zrobić całkiem sporo zadań z matematyki chociaż nie wszystkie jak planowałam... I nie zrobiłam fizyki... To jakieś straszne. I muszę się zabrać za Lalkę... I może coś napisać. I odbudować uszkodzoną spaniem motywację... Łaaaa... Już nie mogę jest druga w nocy a ja zaczynam się uczyć dopiero... Tak niczego nie osiągnę, ale co robić jak padam do południa a w nocy nie mogę spać?! Ale się uczyłam! I chyba dobrze (mam nadzieję) napiszę sprawdzian bo kartkówkę zpsułam... Tak ja wypracowanie na próbnej maturze... Nawet Kamil miał lepszą ocenę ode mnie... Chociaż dużo osób miało gorsze. No w każdym bądź razie Nie miałam zera punktów, ani jedynki czyli nie jest źle. A z Kamila jestem dumna, bo nie upadłam jeszcze tak nickko żeby komuś zazdrościć albo go pogrążać jak część naszej klasy. No cóż. I jeszcze miła niespodzianka dostałam 4 z biologii anie umiałam naprawdę kompletnie nic :D. A Kamil ma oczywiście 1... I dobrze że ma możliwość poprawić, ale to chamskie że jak ja miałam 1 ze sprawdzianu to mi nie pozwoliła... To nie fair. No ale za to z po mam kolejną szóstkę... I Kamil tym razem sam z siebie postanowił walczyć o ocenę, bo ja olałam jego po jak ma już pewną piątkę. Ale walczy o 6 :D to dobrze. Chociaż znowu olał naukę... Ja już nie wiem co zrobić. Odruch rozpaczy - zaczynam terapię szokową czyli "ostatnia szansa" a jak znowu zawiedzie i sie nie zacznie uczyć to mam to gdzieś! I tak ma szlaban... Bleeeee. I wogóle moja prywatna wojna z wymienianymi już dwiema osobami wymyka się spod kontroli, ale jest potrzebna. A ja mam słowotok, bo powinnam się uczyć a nie wiem w co ręce włożyć. I mam normalnie trądzik jak nastolatka w gimnazjum... Masakra.... Nie chce mówić po francusku o szale to jakieś głupie jest... I wogóle nie wiem czy Kamil to przygotuje czy nie... Jaaaaaa. Już naprawdę nie wyrabiam. Ale polonistka mnie lubi chociaż jak zwykle przeraża mnie fakt że ona lekcje prowadzi tylko dla mnie bo mówi bezpośrednio do mnie a innych olewa albo sie na nich drze... Śmieszne to takie... Ale w sali od polskiego są takie śliczne królikiiiiiiii.... Jeden duży drugi mały oba trzymają jajka... Jeden niebieskie drugi żółte... Ten duży żółte... I w sumie się zestresowałam że muszę pisać kartkówkę z geografii a ja ją już pisałam na szczęście... Ale wos mnie nie ominie... I wogóle gdzie mój kalendarz? Bo muszę chyba sprawdzić co mam jeszcze w tym tygodniu zrobić... Nawet tego nie wiem...Bla bla bla... Nie mam ćwiczeń i zadania i drugich ćwiczeń i lektury i nie umiem na kartkówkę... Ech... Chyba pójdę poczytać troszkę bo nic innego nie zrobię... A słuchanie Turnaua też wyjątkowo nie pomaga... Chociaż cały czas mam słowotok i bym jeszcze popisała. I denerwuje mnie że nie wiem dalej nic kompletnie nic o kolonii, a już bym chciała ustalić wakacje... Może napiszę do Biedroneczki? Może tym razem uda mi się wysłać maila? No i dalej nie mam komórki i nie mam pojęcia co się z nią stało... Chyba muszę załatwić komórkę od babci i kupić sobie jakiś starter przynajmniej tymczasowy... Żeby mieć jakikolwiek kontakt ze światem. Bo nie wyobrażam sobie życia bez komórki dłużej niż kilka dni. A zwłaszcza w wakacje. I jeszcze ten szlaban... Dobrze że jutro kurs... A w środę sobie razem posiedzimy... I będzie już dobrze. I sie zastanawiam co z moimi zuszkami. I wogóle co dalej... Aha a Marta jest zgłoszona na harce i już dostała informacje tylko jej z Oświęcimiem koliduje ale moje maleństwo wspaniałe da sobie radę na pewno :* I spacerek był potrzebny i jest fajnie i ciesze się że ją mam i że ona ma jego bo ja go od początku lubiłam... 
Ah... Idę do łóżka czytać Lalkę i zajadać się Ferrero Rocher od mamusi... 
Dobranoc :***
